Śpiący satyr

Faun Barberini
rzeźba hellenistyczna
Śpiący Satyr – starożytny grecki posąg marmurowy przedstawiający pijanego, uśpionego satyra.

Stanowi anonimowe dzieło mistrza ateńskiego lub pergamońskiego z ok. 220–200 p.n.e. Posąg ma wysokość 2,13 m i stanowi doskonale realistyczne studium snu.

Odkryty został w XVII wieku koło Zamku Świętego Anioła w Rzymie. Fragmenty kończyn uzupełnione zostały przez Berniniego. Do końca XVIII wieku był własnością rodu Barberinich i ozdobą Palazzo Barberini w Rzymie. W 1813 rzeźba została zakupiona przez Ludwika I Bawarskiego, od 1820 znajduje się w Gliptotece monachijskiej.

Faun Barberini
rzeźba hellenistyczna
Śpiący Satyr – starożytny grecki posąg marmurowy przedstawiający pijanego, uśpionego satyra.

Stanowi anonimowe dzieło mistrza ateńskiego lub pergamońskiego z ok. 220–200 p.n.e. Posąg ma wysokość 2,13 m i stanowi doskonale realistyczne studium snu.

Odkryty został w XVII wieku koło Zamku Świętego Anioła w Rzymie. Fragmenty kończyn uzupełnione zostały przez Berniniego. Do końca XVIII wieku był własnością rodu Barberinich i ozdobą Palazzo Barberini w Rzymie. W 1813 rzeźba została zakupiona przez Ludwika I Bawarskiego, od 1820 znajduje się w Gliptotece monachijskiej.

Faun Barberini
rzeźba hellenistyczna
Śpiący Satyr – starożytny grecki posąg marmurowy przedstawiający pijanego, uśpionego satyra.

Stanowi anonimowe dzieło mistrza ateńskiego lub pergamońskiego z ok. 220–200 p.n.e. Posąg ma wysokość 2,13 m i stanowi doskonale realistyczne studium snu.

Odkryty został w XVII wieku koło Zamku Świętego Anioła w Rzymie. Fragmenty kończyn uzupełnione zostały przez Berniniego. Do końca XVIII wieku był własnością rodu Barberinich i ozdobą Palazzo Barberini w Rzymie. W 1813 rzeźba została zakupiona przez Ludwika I Bawarskiego, od 1820 znajduje się w Gliptotece monachijskiej.

Faun Barberini
rzeźba hellenistyczna
Śpiący Satyr – starożytny grecki posąg marmurowy przedstawiający pijanego, uśpionego satyra.

Stanowi anonimowe dzieło mistrza ateńskiego lub pergamońskiego z ok. 220–200 p.n.e. Posąg ma wysokość 2,13 m i stanowi doskonale realistyczne studium snu.

Odkryty został w XVII wieku koło Zamku Świętego Anioła w Rzymie. Fragmenty kończyn uzupełnione zostały przez Berniniego. Do końca XVIII wieku był własnością rodu Barberinich i ozdobą Palazzo Barberini w Rzymie. W 1813 rzeźba została zakupiona przez Ludwika I Bawarskiego, od 1820 znajduje się w Gliptotece monachijskiej.

Faun Barberini

Faun Barberini

Faun Barberini

Faun Barbrerini

Faun Barberini