Ogród

Tawułka chińska -byliny na miejsca cieniste, długo kwitnące

Bylina zimująca w gruncie
Wysokość: Od 50 do 150 cm.
Ozdoba rośliny: Drobne kwiaty o wąskich płatkach i kuleczkowatych pylnikach, barwy białej, pasteloworóżowej, liliowoczerwonej lub karminowej, zebrane w kłosy a te we wiechy. Lekkie i puszyste kwiatostany są duże, czasem nawet półmetrowe, osadzone na wierzchołkach prostych pędów. Kwiatostany na dolnych pędach lekko zwisają ku dołowi.
Dekoracyjne są również duże liście tawułki - pomarszczone, o brzegach podwójnie karbowanych.
Pora kwitnienia: W zależności od odmiany od połowy czerwca do września.
Uprawa: Roślina trochę trudniejsza w uprawie i trochę kapryśna. Tawułki są wrażliwe na wiosenne przymrozki, potrzebują odpowiedniej gleby i stanowiska. W okresie wzrostu i kwitnienia konieczne jest obfite nawadniane, szczególnie gdy rośnie na mniej wilgotnej ziemi.
Rozmnażanie przez podział 8-10 letnich roślin w kwietniu lub jesienią (termin jesienny jest lepszy). Karpy są twarde - przy dzieleniu przyda się ostry nóż. Można też rozmnażać tawułki przez odrosty korzeniowe. Takie rozmnażanie przprowadzmy wiosną. Niższe odmiany sadzimy co 40 cm a wyższe co 50-560 cm. Na zimę warto przykryć tawułki liśćmi lub torfem. Astilbe nie lubi dokarmiania nawozami mineralnymi, dlatego począwszy od drugiego roku uprawy, przed wyrastaniem pędów, dobrze jest wyłożyć pomiędzy roślinami kompost torfowo-obornikowy.
Gleba: Żyzna, głęboko uprawiona, wilgotna.
Stanowisko: Półcieniste ale im wilgotniejsze jest podłoże tym mniej szkodzi tawułkom pełne nasłonecznienie.
Zastosowanie: Roślina doskonała na obsadzenie wilgotnych, półcienistych i cienistych miejsc w ogrodzie. Można tawułki komponować w grupy wraz z paprociami, funkiami i wiązówkamiu. Astilbe nadaje się do obsadzania brzegów zbiorników wodnych.
Jako kwiaty cięte są trwałe i efektowne. Na kwiat cięty ścina się je wówczas, gdy conajmniej połowa kwiatów w kwiatostanie jest rozwinięta.