Wnętrza

Hiacynty

Hiacynty

Hiacynt (Hyacinthus) należy do rodziny liliowatych i wywodzi się z obszarów Bliskiego Wschodu oraz Azji Mniejszej. Do Europy roślinę przywieziono w XVI wieku, ale dopiero w następnym stuleciu została doceniona i zyskała na popularności. Nazwa hiacynt według legendy ma mitologiczne korzenie – pochodzi od imienia Hyakinthos (syna króla Sparty, oblubieńca Apolla), który został śmiertelnie raniony, a z jego rany wyrósł kwiat nazwany na jego cześć. Hiacynty są barwną ozdobą przydomowych ogrodów, ale dobrze sprawdzają się też jako kwiat doniczkowy.

Hiacynt to popularna roślina cebulowa ceniona za pachnące, dzwonkowate kwiaty w kolorze białym, żółtym, pomarańczowym, łososiowym, różowym, czerwonym, fioletowym lub niebieskim. Kwitnienie występuje w okresie od kwietnia do mają i trwa ok. 2 tygodni. Liście są równowąskie.

Roślina ma niewielkie wymagania w stosunku do gleby (nie może być ona jednak kwaśna i bardzo wilgotna). Preferuje podłoże żyzne o odczynie obojętnym oraz stanowisko słoneczne lub półcieniste i zaciszne.

Hiacynty uprawiane w ogrodzie

Hiacynty można sadzić na rabatach (także jako obwódki rabat). Są łatwe w uprawie. Cebule wysadza się do gruntu we wrześniu na głębokość kilkunastu centymetrów (piętka powinna być skierowana ku dołowi). Pod koniec czerwca należy je wykopać, osuszyć i przechowywać w suchym, ciemnym, chłodnym miejscu.

Hiacynty pędzone z cebul

Hiacynty pędzone z cebul zdobią domy w styczniu i lutym. Cebule sadzi się do doniczek z piaszczystym podłożem we wrześniu lub październiku. Następnie przykrywa się je centymetrową warstwą piasku, podlewa i umieszcza w chłodnym miejscu na 6–8 tygodni. Na doniczkę z kiełkującymi cebulami nakłada się papierowy stożek i czeka na pąki kwiatowe.

Kwiatostan po przekwitnięciu należy ściąć. Roślinę nadal się podlewa. Gdy liście zaschną, cebulę wyjmuje się z ziemi, czyści i przechowuje w suchym miejscu, a we wrześniu – wysadza do ogrodu.

Hiacynty pędzi się także w szklanych pojemnikach wypełnionych wodą (cebula nie może być jednak zanurzona, do wody powinny sięgać jedynie korzenie).

Stanowisko: jasne. Temperatura: do 20°C. Ziemia: lekko wilgotna.

Charakterystyka

Hiacynt jest ozdobną rośliną cebulową, której pęd kwiatowy osiąga wysokość w granicach 20−30 cm. Niewielkie kwiaty w kolorach białym, żółtym, niebieskim lub czerwonym i ich odcieniach, zebrane są w groniasty kwiatostan, umieszczony na pędzie. Jedno kwiatowe grono składa się z 12−35 kwiatów. Hiacynt kwitnie od końca zimy do połowy wiosny, utrzymując kwiaty przez 10−20 dni. Długie i wąskie liście, wyrastające ze środka cebuli, otaczają pęd kwiatowy. Cebula rośliny o rozmiarach 4−6 cm jest pokryta łuską.

Hiacynty w doniczce

O wiele więcej radości dostarczy nam samodzielna uprawa hiacynta od podstaw. Cebulę rośliny możemy pozyskać od zeszłorocznej, uprawianej przez nas rośliny lub zakupić. Sadzenie przeprowadzamy na przełomie września i października. Cebulę umieszczamy w doniczce (najlepiej o głębokości do 8 cm) z piaszczystym podłożem lub z ziemią kompostową, tak aby wystawała około 1 cm nad ziemię i nie stykała się ze ścianami pojemnika. Warto zapewnić roślinie warstwę drenażową (np. ze żwiru), która pozwoli na lepszy przepływ nadmiaru wody. Aby zapobiec szybkiemu wysychaniu podłoża, należy powierzchnię ziemi wysypać żwirem lub wyłożyć mchem. Pojemnik wstawiamy do chłodnego – 7−10°C (w tym celu można wykorzystać lodówkę) i ciemnego miejsca na okres 8−10 tygodni. Należy pamiętać o regularnym zwilżaniu podłoża. Jeżeli nasz pojemnik nie ma w dnie otworów odpływowych, większą uwagę musimy przykładać do umiejętnego podlewania. Po upływie wymaganego czasu doniczkę z cebulą przestawia się w cieplejsze miejsce. Pojawiający się kiełek najlepiej jest przykryć (np. kapturkiem wykonanym z papieru). Podlewanie należy w tym czasie zwiększyć. Po ukazaniu się pąków kwiatowych, osłonę należy zdjąć. Po ustaniu kwitnienia z samodzielnie wyhodowanym hiacyntem postępujemy w taki sam sposób jak z rośliną zakupioną, czyli podlewamy i jednokrotnie zasilamy nawozem płynnym do czasu zeschnięcia liści, które następnie usuwamy, a cebulę przechowujemy do powtórnego posadzenia.

Pielęgnacja

Uprawiając rośliny doniczkowe, należy pamiętać o ich odpowiedniej i dobranej do potrzeb pielęgnacji. W przypadku hiacynta uprawianego w warunkach domowych, trzeba przede wszystkim regularnie, ale niezbyt obficie go podlewać. Zwrócić też musimy uwagę na temperaturę w jakiej znajduje się dojrzały i kwitnący okaz, a powinna ona być umiarkowana, w granicach 16−20°C. Zapewnienie takich warunków jest gwarancją obfitego i wydłużonego do maksimum okresu kwitnienia hiacynta. Roślinie uprawianej we flakonie należy zmieniać codziennie wodę.

Hiacynty doniczkowe stanowią wyjątkowy akcent w domu. Wielobarwność kwiatów, obfite grona oraz unosząca się woń kwiatowa są zapowiedzią zbliżającej się wiosny. Hiacynt doniczkowy może być też idealnym pomysłem na prezent.