DIY - zrób to sam

Milin amerykański

Milin amerykański to piękne ogrodowe pnącze zachwycające niezwykłymi kwiatami w kształcie trąbek oraz ciemnozielonymi, pierzastymi liśćmi. Z uwagi na szybki wzrost milin jest często sadzony przy pergolach i altanach. Nie jest trudny w uprawie jednak aby zdrowo rósł i pięknie kwitł co roku należy go przycinać i przestrzegać kilku zasad pielęgnacji.

Wygląd
Milin amerykański to wieloletnie, kwitnące pnącze ogrodowe do sadzenia przy pergolach, altanach i innych podporach. Rośnie bardzo szybko, a jego roczne przyrosty mogą sięgać nawet do 2-4 metrów. Nieprzycinana roślina może dorosnąć nawet do 10-15 metrów. Pędy są dość sztywne i grube, jednak słabo owijają się wokół podpór. Przyczepiają się do nich za pomocą korzeni czepnych (dzięki czemu doskonale rośnie także przy chropowatych ścianach i pniach drzew). Młodym pędom warto pomóc owijając je wokół podpór (zwłaszcza w pierwszych 2-3 latach wzrostu). Stare pędy wiekowych milinów u podstawy mogą mieć nawet kilkanaście cm średnicy. Liście są dekoracyjne - ciemnozielone, nieparzystopierzaste (złożone z 9-11 mniejszych listków) i piłkowaną blaszką liściową, dorastają do długości nawet 35 cm. Jesienią pięknie przebarwiają się na kolor złoto-żółty. Kwiaty są obupłciowe i owadopylne. Mają charakterystyczny kształt rurkowatej trąbki rozchylającej się na końcu (kielich kwiatowy jest zrośnięty w rurkę, a korona wyciągnięta w trąbkę). Zebrane są w baldachowate kwiatostany po 4-12 szt, a pojedyncze kwiaty dorastają do 5-8 cm długości. W zależności od odmiany przybierają kolor karminowy, ceglasto-czerwony lub złoto-żółty, u nasady są żółtawe. Najbardziej popularne odmiany milinu amerykańskiego to: czerwonokwiatowe "Flamenco", żółta "Flava", ciemnoczerwony "Gabor", szkarłatna "Coccinea" lub pomarańczowa, polska odmiana "Ursynów". Kwiaty pojawiają się stopniowo już od lipca i pozostają do wczesnej jesieni. Z zapylonych kwiatów powstają owoce – długie zwisające torebki. Należy je usuwać aby przedłużyć kwitnienie.

Wymagania i uprawa

Aby milin rósł długo i kwitł obficie wymaga świeżych i żyznych gleb z dużą zawartością próchnicy. Powinny być przepuszczalne i głęboko przekopane o pH 5,5 - 7,5. Stanowisko musi być słoneczne i odporne na silne wiatry. Najlepiej jest posadzić milin przy wystawie południowej lub południowo-wschodniej i południowo-zachodniej, unikajmy sadzenia przy wystawie północnej. Młode rośliny potrzebują dużo wilgoci w glebie, dlatego nie można zapomnieć o ich regularnym podlewaniu. Dodatkowo glebę wokół pnia warto ściółkować. Z uwagi na szybki wzrost i tworzenie długich przyrostów miliny warto nawozić 2-3 krotnie w ciągu sezonu. Można wykorzystać w tym celu uniwersalny nawóz do roślin ogrodowych. Prawidłowo pielęgnowany milin rzadko bywa porażany przez choroby i szkodniki dlatego też nie wymaga ochrony. Można go rozmnażać przez sadzonki korzeniowe lub odkłady oraz przez wysiew nasion (młode rośliny zakwitną dopiero po 6-8 latach od wysiewu).

Przycinanie
Po posadzeniu roślinę przycinamy na wysokość 15 cm, aby pobudzić do rozkrzewiania. W kolejnych latach cięcie wykonuje się przede wszystkim po to aby ograniczyć nadmierny wzrost i uzyskać bujniejsze kwitnienie. W tym celu wycinany zeszłoroczne pędy, pozostawiając od 3 do 5 młodych pąków. Cięcie najlepiej przeprowadzać wiosną - w końcu marca lub początkach kwietnia, ewentualnie jesienią.

Ochrona przed mrozem
Milin późno rozpoczyna okres wegetacyjny dlatego też wielu ogrodników uważa, że jest całkowicie odporny na przymrozki. Niestety nasza polska wiosna bywa kapryśna i często po kilku dniach ciepła przychodzi niezapowiedziany przymrozek. Dlatego też rośliny (szczególnie młode) warto okrywać agrowłókniną oraz usypać kopczyk przy podstawie pnia z kory lub torfu, aby zabezpieczyć korzenie przed mrozem. Nawet jeśli pędy przemarzną to roślina szybko się regeneruje z korzeni.