Książka

Jiddu Krishnamurti, Dżiddu Krisznamurti, ur. 12 maja 1895 w Madanapalle (Indie), zm. 17 lutego 1986 w Ojai (Kalifornia) - filozof według którego można osiągnąć pełną wolność poprzez uważną obserwację własnego umysłu. Sedno jego filozofii brzmi: "Prawda to kraina bez dróg. Żadna organizacja, żadna religia, żaden nauczyciel nie mogą do niej doprowadzić. Ludzie patrzą na świat przez pryzmat swoich myśli i swojej przeszłości. Tym samym jesteśmy niewolnikami myśli i czasu. Myśl jest zawsze ograniczona i nigdy nie odpowiada całkowicie rzeczywistości, prowadzi więc do cierpienia. Świadomość uczy odróżniania tego, co rzeczywiście jest, od tego co na ten temat myślimy i w konsekwencji prowadzi do prawdziwej wewnętrznej wolności. Wszelkie autorytety, religie, ideologie powodują jedynie budowanie kolejnych fałszywych konstrukcji myślowych. Tylko świadomość i obserwacja pozwalają dostrzec ich iluzję."

W osiemnastu dialogach rozmówcy poruszają następujące kwestie:

* Wiedza i przemiana człowieka * Wiedza i konflikt w stosunkach międzyludzkich * Czym jest porozumiewanie się z innymi? * Co oznacza bycie odpowiedzialną istotą ludzką? * Ład pojawia się wraz ze zrozumieniem naszego nieładu * Natura i całkowite wykorzenienie strachu * Rozumienie, niekontrolowanie, pragnienie * Czy przyjemność przynosi szczęście? * Smutek, pasja i piękno * Sztuka słuchania * Bycie zranionym i ranienie innych * Miłość, seks i przyjemność * Inny sposób życia * Śmierć, życie i miłość są niepodzielne - natura nieśmiertelności * Religia, władza i edukacja - część I * Religia, autorytet i edukacja - część II * Medytacja, właściwość uwagi, która przenika całe życie * Medytacja i święty umysł