Orlik
Z pozoru delikatne, a tak naprawdę bardzo wytrzymałe. Orliki najlepiej czują się na stanowisku półcienistym, dlatego też stanowią jedną z podstawowych bylin, wykorzystywanych do ożywienia zacienionych zakątków w ogrodzie. Dzięki orlikom kompozycje nabiorą wyrazu i będą zachwycać zróżnicowaniem oraz delikatnością.
Charakterystyka wybranych gatunków
• Orlik pospolity
Gatunek rodzimy, choć należy zauważyć, że coraz rzadziej spotykany. Naturalne siedliska orlika pospolitego występują w Europie oraz Azji. Osiąga nawet do około 80 cm wysokości. Jego dekoracyjność wynika z liści oraz kwiatów. Liście powycinane, trójdzielne, kwiaty z charakterystycznymi, wygiętymi ostrogami. Barwa kwiatów bardzo zróżnicowana. Kwitnie już w maju, a kwitnienie może trwać nawet do lipca. Jest gatunkiem chronionym, który wykorzystywany jest także jako roślina lecznicza, jednak obecnie zazwyczaj w homeopatii.
• Orlik złocisty
• Orlik wachlarzowaty
• Orlik niebieski
• Orlik mieszańcowy
Stanowisko
Orliki należą do bylin krótkowiecznych, które preferują stanowiska półcieniste do słonecznych. W zbyt cienistych zakątkach ogrodu słabiej kwitną, na pełnym słońcu obficiej, ale krócej. Wydaje się, że stanowisko półcieniste do słonecznego, będzie tym, które przychylnie wpłynie na poziom dekoracyjności byliny. Podłoże powinno być przepuszczalne, żyzne i dość wilgotne.
Wymagania i pielęgnacja
Najczęściej uprawiane gatunki rodzaju nie są trudne w uprawie, tak więc nie są zajmujące, a ich uprawę można polecić nawet najmniej doświadczonym ogrodnikom amatorom. Kłopotliwe mogą się okazać gatunki, które w stanie naturalnym występują w znacząco odmiennym środowisku, a więc np. orliki z terenów górskich.
Sadzonki możemy uzyskać z nasion bądź zakupić w szkółce. Oferta jest duża i można nabyć także rzadziej spotykane gatunki oraz odmiany.
Przed posadzeniem roślin należy odpowiednio przygotować podłoże, a więc oczyścić z chwastów, uprawić, a w razie konieczności wzbogacić dobrze przerobionym kompostem. Kompost uzupełni podłoże w próchnicę, dzięki której gleba będzie bardziej chłonna. W takim podłożu lepiej utrzymuje się wilgoć oraz składniki pokarmowe.
Przy sadzeniu należy pamiętać, że wysokość poszczególnych gatunków oraz odmian jest zróżnicowana. Odległość między roślinami powinna wynieść do około 50 cm przy najwyższych gatunkach i odmianach.
Orliki kwitną od maja do nawet sierpnia. Po kwitnieniu najlepiej je ściąć, dzięki czemu roślina zostanie zmobilizowana do wytworzenia nowych liści, co jest pożądane ze względu na mało estetyczny wygląd roślin po kwitnieniu, które mogą paść ofiarą m.in. chorób grzybowych.
Przy zbyt niskiej wilgotności podłoża warto uzupełnić niedobory wody. Dla ograniczenia parowania, można je ściółkować co także pozwoli na ograniczenie ekspansji chwastów.
Czy wiesz że …
Warto wiedzieć o tym, że orliki stanowią naturalny sposób na odstraszenie ślimaków, które unikają towarzystwa tych roślin.
Rozmnażanie
Orliki najlepiej rozmnażać generatywnie poprzez nasiona. Wysiewamy je zaraz po zbiorze (czerwiec- lipiec), pamiętając, że wiele form daje samosiew. W naszych ogrodach bardzo łatwo dochodzi do krzyżowania się różnych gatunków orlików, tak więc jeżeli chcemy posiadać dany gatunek, daną odmianę, należy zakupić nasiona.
Poza rozmnażaniem generatywnym, można także rozmnożyć orlika poprzez podział, choć może doprowadzić do utraty rośliny, ze względu na palowy system korzeniowy.
Choroby i szkodniki
Rośliny nie wykazują zbytniej podatności na choroby, ale przy dużej wilgotności powietrza mogą zostać porażone przez mączniaka prawdziwego czy też plamistość liści. Ze szkodników najczęstszym problemem są mszyce.
Zastosowanie
Orliki to byliny, które doskonale odnajdą się na barwnych rabatach. Radzą sobie na stanowiskach półcienistych do słonecznych. Dzięki swojemu zróżnicowaniu i bogatej kolorystyce, mogą rozjaśnić nie jedną rabatę. Bardzo pięknie prezentują się w ogrodach w stylistyce wiejskiej, bardziej naturalistycznej. Doskonale prezentują się w towarzystwie paproci. Najniższe odmiany nadają się na obwódki, balkon i taras, a najwyższe także na kwiat cięty. Ze względu na fakt, że po przekwitnięciu orliki stają się mało atrakcyjne, najlepiej sadzić je w towarzystwie innych roślin, które zamaskują niedoskonałości. Sprawdzą się także w kompozycjach z krzewami, hostami, żurawkami, goździkami itp. Gatunki i odmiany skalne można sadzić na skalniakach oraz w alpinariach.
Uwagi końcowe
Orlik pospolity zaliczany jest do roślin lekko trujących, ponieważ zawiera cyjanowodór, zwany kwasem pruskim. Najwięcej substancji znajduje się w nasionach.
MA==