Nauka i natura

Do zadań specjalnych
Me­li­sa - po­bu­dza wy­dzie­la­nie soku żo­łąd­ko­we­go i żółci, uła­twia­jąc tra­wie­nie oraz uspo­ka­ja. Ma to zna­cze­nie, jeśli nad­wa­ga jest spo­wo­do­wa­na "za­ja­da­niem" stre­su. Przy­wra­ca sen, co może za­po­biec noc­nym wy­pra­wom do lo­dów­ki. Roz­luź­nia mię­śnie jelit.
Fa­so­la - wy­ciąg z tego wa­rzy­wa za­po­bie­ga roz­kła­do­wi skro­bi, która nie zo­sta­je przy­swo­jo­na przez or­ga­nizm, lecz wy­da­lo­na w nie­stra­wio­nej po­sta­ci. W ten spo­sób do or­ga­ni­zmu do­sta­je się mniej wę­glo­wo­da­nów, które mo­gły­by zo­stać prze­kształ­co­ne w tkan­kę tłusz­czo­wa.
Opun­cja fi­go­wa - błon­nik z tej ro­śli­ny po­tra­fi wią­zać tłusz­cze do­star­czo­ne z po­sił­kiem, wsku­tek czego nie zo­sta­ją wchło­nię­te przez or­ga­nizm, tylko wy­da­lo­ne.
Ana­nas - za­wie­ra grupę en­zy­mów o na­zwie bro­me­li­na, przy­spie­sza­ją­cych tra­wie­nie biał­ka. Źró­dło błon­ni­ka, który, pęcz­nie­jąc w je­li­tach, daje uczu­cie sy­to­ści.
Ste­wia - po­łu­dnio­wo­ame­ry­kań­ska ro­śli­na o słod­kich li­ściach. Sło­dzi­ki z niej wy­pro­du­ko­wa­ne mają około 0,06 ka­lo­rii na ta­blet­kę. Gli­ko­zy­dy ste­wio­lo­we, czyli sub­stan­cje sło­dzą­ce w tej ro­śli­nie, słabo wchła­nia­ją sie w prze­wo­dzie po­kar­mo­wym, a ich po­chod­ne są cał­ko­wi­cie wy­da­la­ne z mo­czem.