Uroda

Jabłko.

To nie­mal sy­no­nim owocu, szcze­gól­nie w Pol­sce, która jest jabł­ko­wym po­ten­ta­tem, jako trze­ci – po Chi­nach i Sta­nach Zjed­no­czo­nych – naj­więk­szy pro­du­cent tych owo­ców na świe­cie. Hi­sto­ria jabł­ka sięga 4000 lat p.n.e., jed­nak więk­szość jego współ­cze­snych od­mian po­ja­wi­ła się w XX i XIX w., a jed­no­cze­śnie ga­tun­ki po­pu­lar­ne w daw­nej Pol­sce za­nik­nę­ły. Wszyst­ko ze wzglę­du na ko­niecz­ność do­sto­so­wa­nia pro­duk­cji do wy­mo­gów ma­so­we­go prze­twór­stwa, m.​in. przez stwo­rze­nie od­mian od­por­nych na przy­mroz­ki i cho­ro­by. Jabł­ko to "owoc-or­kie­stra" o nie­mal nie­ogra­ni­czo­nej licz­bie za­sto­so­wań ku­li­nar­nych. Na­da­je się do su­ró­wek, sa­ła­tek, ciast, prze­cie­rów, dże­mów, kom­po­tów, wy­ci­ska­nych soków, a nawet nie­któ­rych dań obia­do­wych. Przy więk­szej de­ter­mi­na­cji zro­bi­my z niego ocet jabł­ko­wy albo cydr, czyli napój al­ko­ho­lo­wy, po­pu­lar­ny we Fran­cji czy Wiel­kiej Bry­ta­nii, a ostat­nio zdo­by­wa­ją­cy uzna­nie rów­nież w Pol­sce.
Jabł­ko to nie tylko przy­smak, ale rów­nież mała bomba zdro­wot­na, za­wie­ra­ją­ca nie­mal wszyst­kie znane wi­ta­mi­ny: A, C, D, E, K oraz pulę wi­ta­min z grupy B, a także wiele cen­nych mi­ne­ra­łów. Jabł­ka naj­le­piej jadać nie­obra­ne i w po­sta­ci su­ro­wej, po­nie­waż pod wpły­wem ob­rób­ki ter­micz­nej tracą one więk­szość swo­ich cen­nych wła­ści­wo­ści.