Kuchnia

Likier Benedyktyński - przepis z 1924 r. - blog.czajkus.com - blog.czajkus.com
Chcąc przygotować 10 litrów likieru benedyktyńskiego, bierzemy: korzenia dzięglu 120 gr., korzenia tataraku 30 gr., cynamonu 30 gr., skórki pomarańczowej 60 gr., szafranu i gałki muszkatołowej po 0,4 gr., wanilji 80 gr., myrrhy, aloesu i jałowcu po 12 gr., lubczyku (radix gevistici) 1 gr. Dostać tego można w każdym składzie aptecznym lub aptece. Do powyższej ilości korzeni bierze się 4 litry spirytusu 90°, cukru 5-6 kg. i 3 litry wody przegotowanej. Część spirytusu dobieramy wodą do 60° mocy i w tej wódce ługujemy powyższą ilość korzeni przez tydzień w dobrze zatkanej butli, którą często kłócimy. Po tygodniu zlewamy nastój na czysto, resztę mętów wytłaczamy i przepuszczamy wszystko przez filtr z bibuły lub waty. Cukier rozpuszczamy w reszcie pozostałej wody, doprowadzając do stanu wrzenia. O ile syrop będzie mętny, oczyszczamy pianą, ubitą z jednego białka, choć to niekoniecznie potrzebne. Potem razem mieszamy: wyługowaną tynkturę z korzeni, spirytus i zimny syrop cukrowy. Na dobrem zmieszaniu likieru dużo zależy. Tak przygotowany likier zlewa się do gąsiora i dobrze zakorkowany stawia w piwnicy dla dojrzewania, gdyż wyrób świeży jest nie smaczny. Już po kilku tygodniach mieć będziemy dobry likier; jeśli zaś pozostawimy go na rok lub dłużej w piwnicy, będzie z każdym rokiem więcej aromatycznym i cennym. Dobrze bywa – jeśli likier pozostaje dłużej ponad rok – przelać go z osadu do świeżych gąsiorów, aby płyn nasycić świeżym zapasem tlenu z powietrza dla lepszego dojrzewania. Likier w gąsiorach osadza z czasem kryształy cukru, które po zlaniu płynu można rozpuścić przez wstawienie naczynia w gorącą wodę. Rozpuszczony cukier dolewa się z powrotem do likieru.

https://beszamel.se.pl/przepisy/napoje/likier-benedyktynski-sprawdzony-przepis-na-ziolowy-trunek-re-v9Hh-t1sn-tieD.html