Inne

" Zatęsknić za niemożliwym... "

Autor : Robert John

Życie jak brutalny nurt rzeki pcha Nas w nieznane. Prądy targają nami niczym pusta plastikowa butelka unosząca się na powierzchni. Bywa i tak , że życia wciąga wirem pod powierzchnię tafli wody , gdzie nie możemy swobodnie oddychać. Dusimy się w życiowym bezdechu. Niezależność sytuacji od Nas samych powoduje bezsilność po mimo walki i zaparcia. Życie jest jak Ocean , nieprzewidywalne , zaskakujące ale potrafi być pustynią samotności nawet gdy nie płyniemy na bezkresnych wodach w pojedynkę. Fale odpychające nas od ukochanej przystani , ostoi spokoju kierują Nas w przeciwnym kierunku i już dobrze wiemy z daleka patrząc , iż nie dotkniemy tego lądu nigdy więcej... Z każdą godziną poprzedzoną sekundami dalej o kilka lub kilkanaście mil morskich są od siebie. Zaciera się Świat znany i kochany a za horyzontem pomarańczowe słońce zamykające dzień - rozpoczynające noc. Chciało by się wyskoczyć z tratwy i bez chwili zastanowienia płynąć w stronę brzegu , piaszczystej plaży tak dobrze znanej. Zbyt późno jest , za późno już. Gdy noc z gwiazdami i blaskiem księżyca na niebie wita a powieki opadają przychodzi sen. W śnie jest to czego nie ma i nie będzie. Utopiony w śnie mieszają się barwy dla niego najważniejsze dające wyraźny obraz którego nigdy nie wymaże. Zatęsknić za niemożliwym... jest możliwe...!